प्रेम गणपती: प्रचंड लोकप्रिय झालेले चायनीज डोश्याचे जनक
अवघड परिस्थितीचा सामना करत पुढ्यात पडलेले काम करत एखादा व्यावसायिक आपला व्यवसाय कश्या पद्धतीने उभा करतो ह्याचे हे उत्तम उदाहरण आहे. आज आपल्यासाठी घेऊन येत आहोत खाद्य व्यवसायात उत्तुंग यश प्राप्त केलेले श्री. प्रेम गणपती यांची यशोगाथा.
Prem Ganapati: प्रथमच मुंबईत आलेले प्रेम हे वांद्रे स्थानकात उतरले. स्थानिक भाषेचे ज्ञान तसेच मुंबईत कोणीच ओळखीचे नसल्यामुळे प्रेम यांची फारच अडचण झाली. तूंची हीच अडचण एका त्यांच्या त्यांच्या प्रांतातल्या सहकार्याने ओळखली आणि प्रेम यांना एका मंदिरात ते गृहस्थ घेऊन गेले. परेन हे मूळ चे चेन्नईचे. त्यामुळे तेथील लोकांना परेन यांना प्रतीचे तिकीट काढून देण्यासाठी त्या गृहस्थाने विनंती केली. पण त्यावेळेस प्रेम यांनी पुन्हा चेन्नई ला जाण्यास नकार दिला. आणि मुंबईत राहूनच काम करण्याचा धाडसी निर्यय घेतला.
प्रेम यांचा प्रवास एका हॉटेल मध्ये भांडी घासण्यापासून सुरु झाला. काही काळ लोटला आणि नंतर प्रेम यांनी त्यांच्या मालकाला विनंती केली कि, मी दहावी पास असल्यामुळे मला वेटर ची नोकरी दिलीत तर बरे होईल. परंतु मालकाने प्रेम यांच्या विनंतीला झुगारून दिले. पुढे काय करायचे असा प्रश्न प्रेम यांना पडला. काही काळ लोटल्यावर त्याच हॉटेल च्या शेजारी एक चहा सेंटर चालू झाले. प्रेम ने त्या ठिकाणी नोकरी करण्यास सुरवात केली.
अत्यंत विनम्र, उत्कृष्ट ग्राहक सेवा यांमुळे प्रेम ग्राहकांमध्ये प्रचंड लोकप्रिय झाला. परिणामी त्याच्या मालकाचा धंदा ३ पटीने वाढला. ग्राहकांची चांगले संबंध असल्यामुळे त्याच्याच एका ग्राहकाने प्रेम ला मुंबई येथील वाशी येथे ५०-५० टक्के भागीदारीत चहाचे दुकान उघडण्यासाठी संधी दिली. म्हणजे मालक पैसे गुंतवेल आणि प्रेम दुकान चालवेल असे ठरले. धंदा जोमाने सुरु झाला. मालकाला सुद्धा भरपूर नफा मिळवू लागला. लोभी झालेल्या मालकाला वाटू लागले कि सगळा धंदा हा त्याच्या एकट्यामुळेच होत आहे. आणि त्यानी पप्रेम याला तेथून काढून टाकले.
पण हार मानेल तो प्रेम कसला.. प्रेम कधीच हार मानणाऱ्यांपैकी नव्हता. त्याने आपल्या काकांकडून थोडे कर्ज घेतले आणि आपल्या भावासोबत स्वतःचा चहाचा स्टॉल उघडला. दुर्दैवाने आजूबाजूच्या रहिवाशांनी विरोध केला. त्यानंतर त्यांनी हातगाडी सुरू केली पण तीही जास्त चालली नाही. त्याने एक जागा शोधून दक्षिण भारतीय डोसा स्टॉल लावला. त्याला डोसा आणि इडली बद्दल काही माहित नव्हते पण निरीक्षण, चाचणी आणि त्रुटीने ते शिकले. 1992-1997 या 5 वर्षांमध्ये डोसा स्टॉलला प्रचंड लोकप्रियता मिळाली आणि ती भरभराटीला आली. मुंबईत खाद्यपदार्थांची स्पर्धा असूनही हा छोटा डोसा स्टॉल कमालीचा यशस्वी झाला. त्याचे कारण म्हणजे स्वच्छता, वेटर्सचे योग्य दिसणे आणि ताजे पदार्थ.
काही दिवसांनी प्रेम कडे साधारणतः १-२ लाख रुपये जमा झाले. आणि त्यानी वाशी स्टेशनजवळ नवीन डोसा प्लाझा या नावाने दुकान उघडले. परिणामी डोसा प्लाझाच्या शेजारी असलेला चायनीज प्लाझा 3 महिन्यांत बंद झाला. प्रेमला त्यातून काही धडे मिळाले. चायनीज पदार्थ बनवण्याचे ते धडे त्यांनी आपल्या डोश्यात लावले. त्याने अमेरिकन चॉप्सुए, शेझवान डोसा, पनीर मिरची, स्प्रिंग रोल डोसा इत्यादी चायनीज स्टाइलसह विविध प्रकारचे डोसे शोधून काढले. त्याच्या मेनूमधील 108 प्रकारच्या डोश्याच्या प्रकारामुळे त्याला खूप प्रसिद्धी मिळाली. न्यू बॉम्बे मधील एका मॉलमध्ये फूड कोर्ट उभारणाऱ्या टीमचा भाग असलेल्या एका ग्राहकाशी संधी साधून त्याला फूड कोर्टवर स्टॉल घेण्याचा सल्ला दिला. प्रेम पुन्हा वाढण्यास आणि विस्तार करण्यास तयार झाला. लोगो, ब्रँड्स, मेनू कार्ड, वेटर्स ड्रेस इत्यादींसह ब्रँडची ओळख निर्माण करण्यासाठी तो जाहिरात एजन्सीकडेही गेला.
त्याला फ्रेंचायझिंगसाठी खूप ऑफर्स मिळू लागल्या. डोसा प्लाझामध्ये सध्या २६ आऊटलेट्स असून त्यापैकी ५ कंपनीच्या मालकीची आहेत. यात 150 कर्मचारी असून 5 कोटींची उलाढाल आहे. सर्व शाखा एकमेकांशी जोडलेल्या आणि नेटवर्क केलेल्या आहेत आणि मानक आणि एकसमान उत्पादन आणि सेवा राखण्यासाठी प्रशिक्षण व्यवस्थापक आणि योग्य नियमावली आहेत.
